ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးသည္ မိမိ၏ဇာတိျမိဳ ့ကေလးမွျမိဳ ့သူျမိဳ ့သားမ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္
ေရွာက္ရန္အတြက္၊ သစၥာရွိ၍ စိတ္ထားျဖဴစင္ေသာ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ျမိဳ ့
စားခန္ ့ရန္ေရႊးခ်ယ္ပြဲတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေလသတည္း။
၄င္းသူရဲေကာင္းေရႊးခ်ယ္ပြဲတြင္ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္လဲတူ၊အသက္ အရႊယ္အားျဖင့္လဲ
အရႊယ္တူ၊အတတ္ပညာမွာလဲတူညီေသာ သူရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္ကိုေရႊးခ်ယ္ရရွိေလ
သည္။ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုသာ ေလ့လာရန္က်န္ေတာ့သည္။
ဘုရင္ၾကီးသည္ မိမိေမြးဇာတိျမိဳ ့ကေလးသို ့ ၄င္းသူ ရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚေဆာင္
သြားေလသည္။ဘုရင္ၾကီးသည္ ၄င္းသူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္စီကို ေလွတစ္စင္းႏွင့္ျမိဳ
သား(၃၀)ေယာက္ကို ေပးေလသည္။ဤျမိဳ ့ႏွင့္မိုင္ေပါင္း(၃၀)ေ၀းေသာ နတ္သမီးအမည္ ရွိေသာကြ်န္းကေလးသြားေစသည္။ ၄င္းကြ်န္းေပၚမွ နတ္သမီးအမည္ရွိေသာအနီေရာင္
ပန္းပြင့္(၃၀)ကို ခူးယူျပီးလွ်င္ငါဘုရင္းကို ဆက္သရမည္။ ၄င္းပန္းပြင့္(၃၀)ကို အရင္ဆက္
သမည့္သူကို ျမိဳ ့စားခန္ ့မည္ပာုမွာၾကားေလသည္။
ဤသူရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္တို ့သည္ ၊ ဘုရင္ၾကီး၏မွာၾကားခ်က္အတိုင္း နတ္သမီးကြ်န္း
သို ့စတင္ခရီးႏွင္ ေလေတာ့သည္၊ ဤသူရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္တို ့သည္ ၄င္းနတ္သမီး
ကြ်န္ကို အတူတူေရာက္ရွိေလသည္၊ ပန္းပြင့္(၃၀)ကို အတူတူခူးယူျပီးလွ်င္ ဘုရင္ၾကီးကို
ဆက္သရန္အတြက္ လွ်င္သူစားစတန္းဆိုသည့္အတိုင္း မိမိေလွကို သုန္းဆိုင္းေလွာ္ခတ္
ေလေတာ့သည္။ ၄င္းကြ်န္းႏွင့္မလွမ္းမကမ္းသို ့ေရာက္ေသာအခါ အသံၾကီးတစ္သံ ထြက္
ေပၚလာျပီး ၄င္းသူရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္ေမာင္းႏွင္ေလွာ္ေခတ္လာေသာ ေလွႏွစ္စင္း
သည္လဲ ေလွာ္ခတ္၍မရေတာ့ေခ်။ ၄င္းအသံၾကီးက ဤေလွေပၚမွ ေလွသူၾကီး၏
အသက္ကို စေတးျပီးရမည္၊ ဒါမွမပာုတ္လွ်င္ ေလွထိုး သား(၇) ေယာက္တို ့၏အသက္ကို
စေတးျပီးမွ ေလွထြက္ခြင့္ေပးမည္ပာုဆိုေလသည္။
သစၥာရွိ၍စိတ္ထားျဖဴးစင္ေသာ သူရဲေကာင္းသည္ မိမိေလွေပၚမွေလွထိုးသား (၃၀)ကို စကား
ဆိုေလသည္၊ ငါသည္ သင္တို ့၏ေခါင္ေဆာင္ေလွသူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ သင္တို ့၏အ
သက္ေဘးကိုကာကြယ္ဖို ့ငါမွာတာ၀န္အျပည့္အ၀ရွိသည္၊ ဒါေၾကာင့္ငါ၏အသက္ကို ဤေနရာ
မွာစေတးခဲ့မည္၊ သင္တို ့ဤပန္းပြင့္(၃၀)ကို ဘုရင္ၾကီးအားဆက္သလိုက္ပါဆိုျပီးလွ်င္ စကားဆံုး သည္ႏွင့္မိမိ၏အသက္ကိုျပံဳးျပံဳး ကေလးႏွင့္ စေတးခဲ့ ေလသည္။
စိတ္ဓါတ္ယုတ္ညံ့ေသာ သူရဲေကာင္းသည္လဲ မိမိ၏ ေလွေပၚမွ ေလွထိုးသား(၃၀)ကို စကားဆို
ေလသည္၊သင္တို ့၏အသက္ကို စေတးမည့္သူမ်ားကို ငါျမိဳ ့စားျဖစ္လ်ွင္သင္တို ့၏မိသားစု၀င္မ်ား
ကို ဆုလာဒ္မ်ားစြာႏွင့္ရာထူးမ်ားေပးမည္ပာု ေသြးေဆာင္လိမ္လည္ျပီးလွ်င္ သူတစ္ပါးအသက္ကို
အတင္အဓမၼ စေတးေစသည္။ ၄င္းေလွထိုးသား(၇)ေယာက္တို ့သည္အျပံဳးမဲ့စြာပင္ ေသပြဲ၀င္ခဲ့ရ
ေလသည္။
ယုတ္ညံ့ေသာသူရဲေကာင္းသည္ မိမိေလွကို သုန္းဆိုင္းေလွာ္ခတ္လာျပီး ဘုရင္ၾကီးကို နတ္သမီး
ပန္ပြင့္(၃၀)ကိုဆက္သေလသည္။ဘုရင္ၾကီးမွာမ်ားစြာ၀မ္သာပီတိျဖစ္ေလသည္။ ေလွထိုးသား(၇)
ေယာက္မပါလာသျဖင့္ဘုရင္ၾကီးက ေမးေသာအခါ ယုတ္ည့ံေသာသူရဲေကာင္းက လမ္းခရီးတြင္ မုန္တိုင္က်ေရာက္သျဖင့္ ေသခဲ့ရပါသည္ပာုေလွ်ာက္တင္ေလသည္။
ေလွထိုသား(၃၀)သာေလွာ္ခတ္လာေသာေလွသည္လဲ မၾကာခင္ဘုရင္ၾကီးရွိရာသို ့ေရာက္ရွိလာျပီး
နတ္သမီးပန္းပြင့္(၃၀)ကို ဆက္သေလသည္။ ဘုရင္ၾကီးက ေလွသူၾကီးသူရဲေကာင္းမပါလာ၍ေမး
ေသာအခါ ေလွထိုသား(၃၀)တို ့သည္တညီတညာစြာျဖင့္ဘုရင္ၾကီးကိုအေၾကာင္းစံုတင္ျပေလွ်ာက
္ထားေလေတာ့သည္။ ဘုရင္ၾကီးသည္ ဤကဲ့သို ့မိမိငယ္သားအေပၚတြင္သနားၾကင္နာ၍သစၥာရွိေသာ သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္ ရွဳံးဆံုုးရသျဖင့္မ်ားစြာ စိတ္ဆင္းရဲရေလသည္။
ဘုရင္ၾကီးက ဤေန ့မွစ၍ ဤငါ၏ေမြးဇာတိျမိဳ ့ကေလးကို နာမည္ အသစ္ေပးမည္ပာုဆိုေလသည္၊
၄င္းျမိဳ ့ကေလးကိုေဘရာျမိဳ ့ပာုအမည္ေပးေလသည္၊ ၄င္းျမိဳ ့၏ပတ္၀န္က်င္တြင္ ေပ(၃၀)ျမင့္ေသာ စိတ္ထားျဖဴစင္ေသာသူရဲေကာင္၏ ရုပ္ထု(၃၀)ကို ထုလုပ္ထိုက္ထူးထားျပီး နတ္သမီးပန္းပြင့္ (၁)ပြင့္စီ ဆက္သကပ္ပူေဇာ္ ထားေလသည္။
သစၥာရွိ၍ စိတ္ထားျဖဴးစင္ေသာသူရဲေကာင္း၏အမည္သည္ ေဘရာျဖစ္ေလသည္။
ယုတ္ညံ့၍သစၥာမဲ့ေသာသူရဲေကာင္းကို ဘုရင္ၾကီးက ဆံုးမျပီး ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးေလသတည္း။